SEJM 20 MARCA harmonogram dyskusji nt. Czechowicza

20 marca 1929 roku, 59 Posiedzenie Sejmu

Na sali sejmowej obecny jest w komplecie Rząd (poza stale nieobecnym w Sejmie Ministrem Spraw Wojskowych Marszałkiem Józefem PIŁSUDSKIM) z Prezesem Rady Ministrów Kazimierzem BARTLEM na czele.
Obecny jest także Prezes Najwyższej Izby Kontroli Stanisław WRÓBLEWSKI oraz podsekretarze stanu: w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Alfred WYSOCKI, w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Maurycy Zdzisław JAROSZYŃSKI, w Ministerstwie Rolnictwa Wiktor LEŚNIEWSKI, w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Sławomir CZERWIŃSKI.
Wysoka Izba oraz komplet rządowy oczekują na rozpoczęcie 14 punktu porządku dziennego, czyli sprawozdania Komisji Budżetowej jako komisji do spraw pociągnięcia byłego Ministra Skarbu, Gabriela CZECHOWICZA do odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, o wniosku o pociągnięcie tegoż Ministra do takiej odpowiedzialności.

W imieniu większości Komisji wniosek o pociągnięcie byłego Ministra Skarbu przedstawia Poseł Herman LIEBERMAN ze Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów.

W imieniu mniejszości Komisji przemawiał Poseł Medard DOWNAROWICZ, reprezentujący prorządowe ugrupowanie Polska Partia Socjalistyczna – dawna Frakcja Rewolucyjna. Wnioskował on o niestawianie byłego Ministra przed Trybunał Stanu.

Po sprawozdaniach o obradach Komisji Budżetowej głos zabrał Prezes Najwyższej Izby Kontroli – profesor Stanisław WRÓBLEWSKI, uznając postępowanie byłego Ministra Czechowicza za nielegalne, jednakże nieuzasadniające do stawiania Go przed Trybunałem Stanu.

W imieniu klubu sejmowego Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (BBWR) przemawiał Poseł Profesor Adam KRZYŻANOWSKI.

Przedstawiciel Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów Kazimierz CZAPIŃSKI ostro zaatakował Prezesa NIK za przekroczenie swych uprawnień i ocenianie intencji oraz stopnia zagrożenia działań oraz zaniechań byłego Ministra Skarbu.

W imieniu antyrządowej Narodowej Partii Robotniczej Poseł Karol CHĄDZYŃSKI złożył krótkie i treściwe oświadczenie, iż wina byłego Ministra jest oczywista, wobec czego Sejm ma tylko jedno wyjście.

Do ataku personalnego przystąpili Posłowie BBWR. Pierwszym był Poseł Janusz JĘDRZEJEWICZ, który oskarżył Wicemarszałka Sejmu Jana WOŹNICKIEGO o machlojki finansowe. Obiecał, że dowody na nieuczciwość Wicemarszałka przedstawi Sądowi Marszałkowskiemu. Wicemarszałek Woźnicki zażądał natychmiastowego dopuszczenia go do głosu, na co Marszałek Daszyński się nie zgodził, obiecując iż sprawa oskarżenia zostanie zgodnie z regulaminem Sejmu szybko załatwiona.

Po sensacyjnej, pełnej wrzawy przerwie, głos w dyskusji zabrał Poseł Roman RYBARSKI (Związek Ludowo – Narodowy) oświadczając, iż prawica sejmowa, która prawie od roku domaga się wyjaśnień w sprawie ogromnych nieprawidłowości w wydatkach rządowych, domaga się skutecznego potępienia panującego bezprawia budżetowego. Poseł RYBARSKI podał kilka przykładowych, najbardziej „medialnych” przykładów rozkradania Budżetu Państwa przez rządy sanacyjne.

Niezrażeni Posłowie BBWR, a konkretnie Ksawery Ślepowron JARUZELSKI oraz Adam KOC zaatakowali dwóch kandydatów na reprezentantów Sejmu przed Trybunałem Stanu posłów Hermana LIEBERMANA i Jana PIERACKIEGO, zarzucając im niegodne posłom polskim reprezentowanie obcych interesów przed sądami (obaj Posłowie byli adwokatami).

W głosowaniu imiennym wniosek o postawienie byłego Ministra Skarbu przed Trybunał Stanu uzyskał kwalifikowaną większość. Po ogłoszeniu wyników głosowania posłowie BBWR opuścili salę obrad. Pod ich nieobecność Sejm dokonał wyboru trzech swoich przedstawicieli do popierania oskarżenia przed Trybunałem Stanu.

Ze względu na ważność sprawy przedstawiam na moim blogu obszerny wyciąg ze stenogramu obrad Sejmu na posiedzeniu nr 59 w dniu 20 marca 1929 r. w postaci postów zawierających kolejne fragmenty procedowania punktu 14 porządku dnia. Linki do odpowiednim fragmentów znajdą Państwo w poniższym zestawieniu:


Brak komentarzy: