16 kwietnia 1929
 |
| Minister Ignacy MATUSZEWSKI |
Nowo mianowany Kierownik Ministerstwa Skarbu, pan Ignacy MATUSZEWSKI, wygłosił 16 kwietnia 1929 r., czyli w dniu objęcia przez siebie urzędowania, do zgromadzonych dyrektorów departamentów i dyrektorów instytucji, podległych Ministerstwu, następujące przemówienie:
Panie Wiceministrze, Panowie !
Przystępując do kierowania resortem, z którego pracą dotychczas stykałem się sporadycznie tylko i z daleka, czuję się w obowiązku powiedzenia Panom w kilku zdaniach, jak pracę tę pojmuję i jak zamierzam się do niej odnosić. Jako kierownik, nie zaś minister, powołany jestem do spełnienia określonych zadań i w określonym terminie – jeśli w ogóle określenie terminu przy zjawiskach tak złożonych, jak ekonomiczne i polityczne – jest rzeczą możliwą. Tym bardziej chcę, aby zapoznali się Panowie z metodą, jaką zamierzam stosować.
Ustępujący Rząd pana prof. Kazimierza BARTLA, podobnie jak poprzednie od roku 1926 działające Rządy, zostawia po sobie Skarb tak zasobny, kasy pełne, walutę ustabilizowaną. Tym samym działalność Rządów poprzednich, w których tak długo tekę skarbu piastował Minister Gabriel CZECHOWICZ, daje nam wszystkim najcenniejszą, gdyż na praktyce opartą, wytyczną. Trzymać się zatem będziemy wskazań, które okazały już swą skuteczność, unikać wszelkich gwałtownych, wyraźnie przez życie nie wskazanych, zmian.
Główną troską, jaka przyświecała działalności skarbu w tych chlubnych dlań latach, a która – wierzę – stała się już zasadą nie do obalenia w przyszłości – była równowaga budżetowa Państwa.
Równowaga budżetowa opiera się na stosowaniu nie tylko przez Ministerstwo Skarbu, ale przez wszystkich, którzy administrują pieniądzem skarbowym, stałej i czujnej oszczędności. Mówię czujnej, gdyż w życiu gospodarczym każdy najlepiej, najstaranniej opracowany plan, musi być dostosowywany bezustannie do wciąż zmiennej koniunktury gospodarczej, zależnej nie tylko od nas, ale od tysiąca złożonych czynników międzynarodowego życia ekonomicznego. To też choć każdy członek Rządu winien mieć swobodę wykonania budżetu, stanowiącego podstawę pracy, za którą on jest odpowiedzialny, będę jednak obserwował pilnie koniunkturę i akcentował ewentualną konieczność zmian, które by wymagały odstępstw od przewidzianego planu w kierunku przykrego, ale niezbędnego czasem zmniejszenia wydatków. Brak doświadczenia w pracy skarbowej, z czego zdaję sobie sprawę, stwarza w moim osobistym ustosunkowaniu do administrowania groszem państwowym zdwojoną ostrożność. Być może jednak, że tam, gdzie chodzi o rozpoczynanie prac, pociągających zobowiązania na przyszłość, lub o bezpośrednie zaciąganie nowych zobowiązań, tam ostrożność moja będzie niekiedy pożyteczna.
To, co powiedziałem Panom, dotyczy działalności Ministerstwa, jako poborcy i administratora pieniędzy państwowych. Inne bowiem dziedziny pracy resortu połączone są z zakresem prac innych ministerstw gospodarczych lub Rządu jako całości. Nie miejsce tu zatem i nie czas mówić o nich.
Równowaga budżetu, oszczędność, przystosowanie się do realnych możliwości kraju, te bazy, są prawami elementarnymi. Wiem, że trudność leży nie tyle w pojęciu prawd takich, ile w ich konsekwentnym stosowaniu. Chcę Panom oświadczyć, że wytężę całą moją energię i decyzję, której mi nie zbraknie, aby tej trudnej choć prostej rzeczy dokonać. Jestem pewny, że Panowie uczynią to samo. W ten sposób uda nam się może osiągnąć to, co jest niewątpliwie wspólnym naszym celem: obsłużyć dobrze i uczciwie Państwo na jego odcinku skarbowym. Będę szczęśliwy, jeśli uda mi się przy tym osiągnąć także i to, co jest jedynym celem osobistym, jaki mam, podejmując tę pracę – osiągnąć szacunek ludzi, którzy obdarzyli mnie zaufaniem, szacunek społeczeństwa i szacunek Panów”.
| Proponuję posty o podobnej tematyce: |
| RZĄD ŚWITALSKIEGO |
| MINISTRA CZECHOWICZA SPRAWA |
| Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
| ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
| ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
| MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
| INDEKS PAŃSTW |
| KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz