6 lutego 1929 odbyła się w Radzie Ministrów pod przewodnictwem Pana Prezesa Rady Ministrów Kazimierza Bartla konferencja w sprawie wymówienia umowy zbiorowej w górnictwie na Górnym Śląsku z dnia 11 lutego 1928.
W konferencji udział wzięli Panowie Ministrowie: Felicjan Składkowski, Gabriel Czechowicz, Eugeniusz Kwiatkowski, Jędrzej Moraczewski, Alfons Kühn, zastępca Ministra Pracy Tadeusz Szubartowicz oraz dyrektorzy Departamentów Julian Cybulski (Departament Górniczo-Hutniczy) i Jerzy Drecki (Departament Pracy).
Na konferencji stwierdzono, że wymówienie umowy zbiorowej w górnictwie przez Zespół Pracy jest niezgodne z orzeczeniem Nadzwyczajnej Komisji Arbitrażowej z 20 września 1928, któremu na wniosek tego Zespołu Pracy została nadana moc obowiązująca. Wystąpienie takie oceniono jako fakt nieposzanowania przez strony przyjętych zobowiązań bądź z tytułu umowy zbiorowej, bądź też z tytułu orzeczeń Komisji Arbitrażowej, będący groźnym precedensem na przyszłość.
Po rozpatrzeniu sytuacji w przemyśle węglowym, uznano że w razie wypowiedzenia w terminie, zgodnym z orzeczeniem, umowy zbiorowej oraz w razie nieosiągnięcia porozumienia pomiędzy stronami załatwienia zatargu w górnictwie na Śląsku będzie przekazane po dniu 17 marca Komisji Arbitrażowej. Komisja rozważy możliwość podwyżki zarobków robotniczych w górnictwie w granicach odpowiadających jego sytuacji gospodarczej, a to przy uwzględnieniu wyników prac komisji, wysłanej przez Rząd do rewirów węglowych. Przewidziane ustawą postępowanie rozjemcze w żadnym razie nie może być podjęte przed 17 marca bez względu na takie czy inne usiłowanie stron; również więc i wszelkie próby zapowiedzianej akcji strajkowej w niczym nie mogą zmienić tego stanu rzeczy.
Jednocześnie szczegółowo omówiono zarządzenia, jakie będą wydane na wypadek strajków górnictwie węglowym, celem zabezpieczenia dostatecznych zapasów węglowych dla potrzeb kolei, miast, przemysłu i konsumpcji prywatnej.
A zima trzyma.
 |
| Krupówki 1929 |
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz