II Zjazd Prawników Polskich - Minister CAR otwiera

W niedzielę, 29 września

29 września otwarto II Zjazd Prawników Polskich, zorganizowanego przez stałą delegację Zrzeszeń i Instytucji Prawniczych Rzeczypospolitej Polskiej. Uroczyste otwarcie poprzedziła msza, odprawiona w katedrze św. Jana przez ks. prałata BĄCZKIEWICZA. O godz. 12 w wielkiej auli uniwersytetu warszawskiego zebrali się uczestnicy, wśród nich wszyscy najwybitniejsi przedstawiciele świata prawniczego wszystkich regionów Polski; licznie przybyli goście z Belgii, Czechosłowacji, Francji i Jugosławii. W uroczystości brał udział komitet honorowy Zjazdu w składzie: Pan Minister Sprawiedliwości Stanisław CAR, Marszałek Sejmu Ignacy DASZYŃSKI, Marszałek Senatu Julian SZYMAŃSKI, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Leon SUPIŃSKI, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Stefan SIECZKOWSKI, Pierwszy Prokurator Sądu Najwyższego Józef PROKOPOWICZ, p.o. Pierwszego Prezesa Najwyższego Trybunału Administracyjnego Rudolf RÓŻYCKI, rektor Uniwersytetu Warszawskiego Tadeusz BRZESKI, prezydent m. st. Warszawy Zygmunt SŁOMIŃSKI, przewodniczący prezydium Komisji Kodyfikacyjnej, prezes Prokuratorii Generalnej Stanisław BUKOWIECKI, Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej Henryk KONIC, Dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego Karol LUTOSTAŃSKI.

Obrady zagaił prof. Ignacy KOSZEMBAHR – ŁYSKOWSKI, proponując na przewodniczącego obrad prof. Lutostańskiego, który następnie przedstawił cele i zadania Zjazdu. Po nim wystąpił Pan Minister Stanisław CAR:

„Szanowni Panowie ! Przed 5 laty miałem zaszczyt uczestniczyć w I Zjeździe Prawników Polskich w Wilnie, będąc wówczas adwokatem.

Pomimo zmian, które zaszły w mym życiu osobistym, stosunek mój do Zjazdów prawnictwa polskiego w niczym nie uległ zmianie.

Proszę Panów ! Polska, odrodzona przed 11 laty zaledwie, ma już swoją historię.

Historia polski. Przeszła ona fazy konieczne swego rozwoju, poczynając od wysiłku orężnego bohaterskiego żołnierza, który pod rozkazami swego Naczelnego Wodza zatknął zwycięskie sztandary na rubieżach Rzeczypospolitej, poprzez okres mozolnej pracy nad zakładaniem zrębów ustroju państwowego i uporządkowaniem stanu gospodarczego aż do fazy obecnej, w której pod dalszy rozwój mocarstwowy Polski winny być położone trwałe podwaliny porządku prawnego.

Toteż dalszej budowy Polski niepodobna sobie wyobrazić bez udziału polskiego prawnika.

Zakres prac, które stoją otworem przed całym światem prawniczym Polski jest wprost olbrzymi. Na czoło tych prac wysuwa się przede wszystkim zagadnienie ustroju Państwa, które dotąd nie zostało należycie rozwiązane, jak o tym świadczy choćby uchwałą Sejmu z 22 stycznia 1929 r. uznająca potrzebę poddania rewizji naszej obecnej Konstytucji.

Poza tym pilną stanowi potrzebę rozwiązanie zagadnienia unifikacji ustawodawstwa obowiązującego, które, jak dotąd, jest spuścizną po zaborcach, obejmującą odrębne systemy, obce nam z ducha i formy.

Wreszcie wytworzenie jednolitego typu prawnika, który by przy stosowaniu ustaw kierował się wyłącznie polską racją stanu – to także zadanie, które rozwiązać winno obecne pokolenie prawników.

Ale, proszę Panów, im zadanie jest obszerniejsze, im większe piętrzą się trudności, tym większym również winien być wysiłek woli, a praca intensywniejsza.

Program prac obecnego Zjazdu świadczy o tym, że krąg zainteresowań prawników polskich obejmuje szeroki zakres, że rozciąga się na wszystkie te dziedziny, o których tu wspomniałem.

Jesteśmy szczęśliwsi od pokolenia poprzedniego. Dziś, gdy mamy własne państwo, wyposażone we wszystkie atrybuty władzy suwerennej, żaden czynnik zewnętrzny nie zniekształci tego, co twórcza myśl prawnika polskiego uzna za słuszne i celowe ze stanowiska jedynie interesu państwa. Pod tym względem jesteśmy szczęśliwsi od poprzedniego pokolenia, które skazane było na rozważania teoretyczne, bez widoków na realizację swych wysiłków.

Mogę Panów zapewnić, że Rząd Rzeczypospolitej będzie śledził za przebiegiem prac Panów z najwyższym zainteresowaniem, a rezultaty tej pracy podda rzeczowej analizie przy urzeczywistnianiu programu prac państwowych.

O godz. 16 rozpoczęło się zebranie ogólne, na którym profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Stanisław KUTRZEBA wygłosił referat „Idea wolności w historii konstytucji polskich”. Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Władysław Leopold JAWORSKI mówił o roli romantyzmu w prawie, zaś profesor Fryderyk ZOLL – o koncepcji podstawowej dla kodyfikacji praw rzeczowych na nieruchomościach, wreszcie o zagadnieniu międzynarodowego ujednostajnienia prawa o zobowiązaniach mówili referent prof. KOSCHEMBAHR-ŁYSKOWSKI oraz koreferent prof. Uniwersytetu Jana Kazimierza Roman LONGSCHAMPS DE BERIER.

Wieczorem uczestnicy Zjazdu obecni byli na przedstawieniu „Halki” w Operze.

 

Proponuję posty o podobnej tematyce:

SĄDOWNICTWO

KONFERENCJE I ZJAZDY

WARSZAWA

Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów:

ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY

ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI

MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI

INDEKS PAŃSTW

KALENDARIUM