24 czerwca pod przewodnictwem Pana Prezesa Rady Ministrów dr Kazimierza ŚWITALSKIEGO odbyło się posiedzenie Rady Ministrów, na którym między innymi Rada Ministrów powzięła uchwałę następującej treści:
„Niezałatwienie przez Sejm wniesionego w dniu 16 marca 1929 r. rządowego projektu ustawy w sprawie zmiany art 116 ustawy o państwowej służbie cywilnej w niczym nie przyczyniło się do uporządkowania ustawodawstwa, dotyczącego pracowników państwowych, a przeciwnie, wprowadziło w tej dziedzinie jeszcze większe zamieszanie i chaos; w szczególności spowodowało różnorodną interpretację wytworzonego stanu prawnego, idącą w dwóch krańcowych kierunkach:
- że wskutek niezałatwienia projektu przez Sejm wszyscy funkcjonariusze państwowi, nieustaleni do dnia 31 marca 1929 r. w trybie art. 116, stali się z dniem 1 kwietnia 1929 r. stałymi, w rozumieniu art. 33 ustawy i
- że wszyscy nieustaleni funkcjonariusze państwowi winni być zwolnieni ze służby państwowej na podstawie ustępu 5 art. 116.
Rada Ministrów uważa, że zarówno pierwsza, jak i druga interpretacja jest ze względu na interes państwa nie do przyjęcia, i że konieczność uporządkowania ustawodawstwa, dotyczącego pracowników państwowych zgodnie zarówno z potrzebami państwa, jak i pracowników państwowych, wymaga zasadniczej rewizji obecnie obowiązującego ustawodawstwa. Odpowiedni projekt ustawy, poddający rewizji dotychczasowe zasady podziału funkcjonariuszy państwowych, ustalone w ustawie o państwowej służbie cywilnej, zostanie wniesiony do Sejmu.
Rada Ministrów postanawia tymczasowo przy zwalnianiu funkcjonariuszy państwowych nie stosować, aż do ustawowego załatwienia tej sprawy, ustępu 5 art. 116 ustawy o państwowej służbie cywilnej.
W notatce agencyjnej powołuje się ustawę z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 164).
Rząd jakoś sobie dał radę bez nowelizacji art. 116, który w brzmieniu pierwotnym dotrwał aż do roku 1975, w którym powołana ustawa została uchylona. Narzekanie na Sejm także i w tym przypadku było elementem wojny podjazdowej z niższą Izbą Parlamentu.
Ust. 5 art. 116 miał treść:
„O ile urzędnik nie posiada poziomu wykształcenia, przepisanego art. 11 ustawy o służbie, cywilnej, ustalenie go na zajmowanym urzędzie może nastąpić dopiero po zwolnieniu go od wykazania tego poziomu w sposób, wskazany w ustępie ostatnim cytowanego artykułu, względnie w art. 115.”
Art. 11 ustawy z kolei ustalał trzy kategorie stanowisk urzędniczych pod względem poziomu wykształcenia wymaganego od kandydatów na urzędników. Druga kategoria wymagała od kandydata posiadania wykształcenia średniego.
Warto dodać, iż wymagania tego nie stosowano od grudnia 1930 r. w stosunku do osób, posiadających nominację na oficera zawodowego. (Dz. U. R. P. z 1930 r. Nr 86, poz. 658).
| Proponuję posty o podobnej tematyce: |
| RZĄD ŚWITALSKIEGO |
| PARLAMENT |
| Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
| ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
| ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
| MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
| INDEKS PAŃSTW |
| KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz