17 września
Polska Agencja Telegraficzna ogłosiła komunikat:
„Rząd, proponując odbycie konferencji z przewodniczącymi klubów parlamentarnych, miał następujące cele na oku: Rząd układa budżet i wykonuje go, parlament uchwala ustawę, ustalającą budżet. Współpraca między władzą wykonawczą a ciałami ustawodawczymi jest koniecznością.
Można tę współpracę ograniczyć do form niezbędnych, nakazanych przez Konstytucję i uważać komisje budżetowe i plenarne posiedzenia ciał ustawodawczych za jedyny i wyłączny teren prac nad budżetem. Dotychczasowe doświadczenia wykazały jednak aż nadto dobitnie, że zagadnienia budżetowe w komisjach i na plenarnych posiedzeniach rozważane były raczej pod kątem bieżących nastrojów politycznych, aniżeli pod kątem rzeczowości. Zagadnienia racjonalności budżetu, który normować ma na przeciąg roku życie ekonomiczne, nie tylko Państwa, lecz całego społeczeństwa, zostaje zepchnięte na plan dalszy.
Rząd miał zamiar uczynić próbę, czy drogą informacji i wymiany zdań między członkami gabinetu , a przewodniczącymi klubów parlamentarnych nie uda się choć w pewnej części poprawić dotychczasowego systemu prac budżetowych. Na konferencjach takich można by dojść do ustalenia, jaka jest sytuacja finansowa i gospodarcza Państwa. Można by było obliczyć prawdopodobne dochody skarbowe, zdać sobie sprawę z tego, które potrzeby i w jakim zakresie można w chwili obecnej zaspokoić tak, aby po ustaleniu granic uwolnić się od tych wszystkich tendencji, które nie liczą się z realnymi warunkami, w jakich Państwo się znajduje.
W ten sposób debaty budżetowe mogłyby zostać bardziej uporządkowane i można by było drogą ograniczeń, które ciała ustawodawcze same sobie musiałyby narzucić, zmniejszyć ilość i rozbieżność zgłaszanych wniosków, które grożą albo równowadze budżetowej, albo wypaczają ogólny plan gospodarczy.
W odpowiedzi na inicjatywę Rządu, pan Marszałek Ignacy DASZYŃSKI wręczył Panu Prezesowi Rady Ministrów list pana prezesa Klubu Narodowego do Pana Marszałka Daszyńskiego i pismo, podpisane przez Związek Parlamentarny P.P.S., Klub Parlamentarny Wyzwolenia, Klub Parlamentarny Stronnictwa Chłopskiego, Klub Parlamentarny P.S.L. Piast, Klub Parlamentarny Chrześcijańskiej Demokracji i Klub Parlamentarny Narodowej Partii Robotniczej.
Rząd oba te akty uznać musi za odmowę ze strony stronnictw wzięcia udziału w proponowanej konferencji. Wspomniane zbiorowe pismo kilku klubów formalizuje całą sprawę i to najzupełniej błędnie. Zamierzona narada z przewodniczącymi klubów nie mogła być żadnym formalnym aktem jakiegoś stosunku władzy wykonawczej do ciał ustawodawczych, zespół bowiem prezesów klubów nie jest żadnym ciałem określonym pod względem prawnym.
Rząd musi stwierdzić, że jego próba poprawy prac budżetowych, prac odchodzących całe Państwo i dotyczących interesów całego społeczeństwa, została przez odmowę większości partii udaremniona”.
09-04 Bitwa o budżet – Premier chce konferencji partii |
Proponuję posty o podobnej tematyce: |
OPOZYCJA ANTYSANACYJNA |
NAJWAŻNIEJSZE WYDARZENIA ROKU 1929 |
RZĄD ŚWITALSKIEGO |
Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
INDEKS PAŃSTW |
KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz