Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
U S T A W A S K A R B O W A
z dnia 12 lutego 1931 r. o dodatkowych kredytach na rok 1927/28
(Dz. U. R. P. Nr 35, poz. 261).
Art. 1.
(1) Kredyty, ustalone w budżecie, załączonym do ustawy skarbowej z dnia 22 marca 1927 r. na okres od 1 kwietnia 1927 r. do 31 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 254) i uzupełnione ustawą z dnia 13 lipca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 604), podwyższa się zgodnie z załączonym do niniejszego artykułu budżetem dodatkowym.
(2) Budżet na rok 1927/28 uzupełnia się nowymi paragrafami, wyszczególnionymi w załączonym do niniejszej ustawy budżecie dodatkowym.
(2) Budżet na rok 1927/28 uzupełnia się nowymi paragrafami, wyszczególnionymi w załączonym do niniejszej ustawy budżecie dodatkowym.
Art. 2. Wydatki osobowe, ustalone we właściwych paragrafach części 1 i 3 do 17 budżetu na rok 1927/28, podwyższa się o kwotę 60.940.500 zł, zgodnie z załączonym do niniejszego artykułu zestawieniem, wskutek przyznania funkcjonariuszom państwowym, sędziom, prokuratorom, osobom wojskowym oraz emerytom, wdowom i sierotom jednorazowych zasiłków rozporządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 sierpnia 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 73, poz. 632) i z dnia 23 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 41).
Art. 3. Na pokrycie wydatków, ustalonych w art. 1, służy nadwyżka z danin publicznych i monopolów, uzyskana ponad kwoty, przewidziane w części 8 grupach A i C budżetu na rok 1927/28, oraz zwiększone wpływy zwyczajne przedsiębiorstw państwowych.
Art. 4. Upoważnia się Ministra Skarbu do zmniejszenia, względnie powiększenia kredytów w poszczególnych częściach, działach i paragrafach budżetu na rok 1927/28, zgodnie z zestawieniem, załączonym do niniejszego artykułu.
Art. 5. Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.
Art. 6. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 1927 r.
Prezydent Rzeczypospolitej: I. Mościcki
Prezes Rady Ministrów: W. Sławek
Kierownik Ministerstwa Skarbu: Ignacy Matuszewski
Zgodnie z tą „trochę” spóźnioną (niecałe trzy lata) nowelizacją budżetu Rząd przyznał się między innymi, iż w 1927 roku przeznaczył kwotę niebagatelną – 8 milionów złotych samemu sobie, a konkretnie Prezydium Rady Ministrów w postaci tzw. „funduszu dyspozycyjnego”. Tak się złożyło, iż w marcu 1928 roku odbyły się wyboru, w których po raz pierwszy startowała nowa partia (niech będzie, że bezpartyjne stronnictwo) – Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem.
 |
| Plakat wyborczy BBWR |
Na czele BBWR Pan Marszałek Piłsudski postawił jednego ze swoich najwierniejszych ludzi – Walerego Sławka. Tego samego, który 12 lutego 1931 r. złożył swą kontrasygnatę pod korektą budżetu Państwa za rok 1927/28. W tak zwanym międzyczasie w Polsce zmieniło się dużo, a zarzewiem dramatu stało się „głupie” osiem milionów przekazane na sfinansowanie kampanii wyborczej Bezpartyjnego Bloku w 1928 roku.
Czy gdyby nie było „afery Ministra Czechowicza” nie byłoby pomiatania Sejmem, jego ubezwłasnowolnienia ? Nie byłoby Brześcia ? Nie byłoby „wyborów brzeskich” ? O tym „międzyczasie” będę jeszcze pisał wiele postów.
Sądzę, iż „afera Czechowicza” była pomyłką obozu Marszałka. Może za bardzo uwierzyli jego ludzie, iż już w 1928 roku społeczeństwo polskie odda władzę parlamentarną w ich ręce. Byli pewni zwycięstwa, a więc i bezkarności za „głupie miliony”. Nie przyłożyli się do zagmatwania sprawy źródeł finansowania BBWR, a w 1929 roku, przy pracach parlamentarnych nad budżetem bieżącym było już za późno na prostowanie. Mleko się rozlało, a obóz rządowy oskarżający Parlament o wszystko co złe w polityce i życiu społecznym nagle był postawiony w pozycji defensywnej. To nie wstrętny Sejm kradł, to oskarżyciele mieli coś na sumieniu.
Pan Marszałek Piłsudski, który wtedy był Premierem, podobno niespecjalnie wierzył w wygraną w wyborach, ale spróbował sprawę przejęcia kontroli nad władzą ustawodawczą „w rękawiczkach”. Pismem nieoficjalnym polecił Ministrowi Czechowiczowi przekazać 5 milionów na swój „fundusz dyspozycyjny”, na którym ledwo miał 200 tysięcy. Pan Minister kartkę zobaczył, pomyślał „a co mi tam” i przekazał 8 milionów, po które natychmiast ustawiła się kolejka z całej Polski. Ponadto wynikła jeszcze sprawa sposobu sfinansowania jednorazowych zasiłków dla "budżetówki", powszechnie traktowanych jako zachęta do głosowania na "jedynkę" (Lista Nr 1 - BBWR).
Rozpoczęła się partia szachów obozu rządowego z Sejmem, w której zwycięzca mógł być tylko jeden.
 |
| Premier Walery Sławek |
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz