23 czerwca 1929 roku o godz. 13.00 Pan Prezydent Rzeczypospolitej opuścił Głębokie, majątek swego brata pana Ludwika Mościckiego, udając się do Kowla, jako ostatniego etapu podróży po Wołyniu. Wzdłuż drogi na powitanie Dostojnego Gościa miejscowa ludność wystawiła szereg bram triumfalnych, grupując się przy nich na czele z duchowieństwem i wznosząc na cześć Pana Prezydenta Rzeczypospolitej okrzyki. Bardzo uroczyste przyjęcie zgotował Kowel.
U granic miasta oczekiwały Pana Prezydenta Rzeczypospolitej kompania honorowa 50 Pułku Piechoty z orkiestrą, banderia federacji związków obrońców ojczyzny, przedstawiciele duchowieństwa, władz wojskowych z gen. Taczakiem i gen. Wołkowickim na czele, cywilnych ze starostą Chodakowskim i municypalnych, delegacje ze sztandarami, związki, organizacje, bez różnicy narodowości. Między szpalerami wojska, młodzieży szkolnej, harcerstwa i organizacji, ciągnącymi się po obu stronach ulic, przy biciu w dzwony we wszystkich świątyniach i przy dźwiękach hymnu narodowego oraz gromkich okrzykach tysięcznych tłumów, wyległych na powitanie Dostojnego Gościa, Pan Prezydent Rzeczypospolitej pod honorową eskortą banderii federacji przejechał do gmachu gimnazjum im. Słowackiego, do przygotowanych dla Niego apartamentów. Z balkonów zwieszały się dywany z portretami Pana Prezydenta Rzeczypospolitej i Marszałka Piłsudskiego. Nastrój ludności podniosły, a zarazem radosny, wywołany niezwykłymi odwiedzinami.
Po krótkim odpoczynku Pan Prezydent Rzeczypospolitej przyjął delegacje wszystkich miejscowych organizacji i związków wszystkich narodowości i wyznań, po czym udał się na poświęcenie budującego się kościoła – pomnika ufundowanego ku czci poległych w obronie Wołynia. Po krótkich modłach, odprawionych u prowizorycznego ołtarza, ks. infułat Sznarbachowski wygłosił okolicznościowe przemówienie, po czym w imieniu kolejarzy węzła kowelskiego odczytał pięknie wykonany adres do Pana Prezydenta Rzeczypospolitej, w którym kolejarze, składając hołd Panu Prezydentowi Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, ślubują, że w wyścigu prazy, w jedności i umiłowaniu zawodu swego, przyczyniać się będą ku utrwaleniu mocarnej potęgi, niepodległości i chwały uwielbianej przez nich Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
Następnie wręczono Panu Prezydentowi Rzeczypospolitej upominek w postaci wykonanej w brązie plakiety, wyobrażającej głowę Chrystusa, wewnątrz zaś zawierającej ziemię z mogił poległych na ziemi wołyńskiej w walkach o wolność bohaterów polskich.
Bezpośrednio potem Pan Prezydent Rzeczypospolitej wraz ze świtą przeszedł do stojącego w pobliżu pomnika, wzniesionego przez Francuzów w czasie wojen napoleońskich ku czci poległych w kampanii roku 1812. U stóp pomnika odbyła się uroczystość odsłonięcia przez Pana Prezydenta Rzeczypospolitej tablicy na pamiątkę pierwszego pobytu Pana Prezydenta na Wołyniu. Z kolei Pan Prezydent Rzeczypospolitej udał się na zwiedzanie szkoły powszechnej im. Pana Prezydenta Rzeczypospolitej. Na dziedzińcu powitał Dostojnego Gościa kierownik szkoły, zgromadzona zaś dziatwa szkolna odśpiewała okolicznościowe kantaty na cześć swego Dostojnego Patrona. Po podpisaniu się w księdze pamiątkowej Pan Prezydent Rzeczypospolitej, żegnany entuzjastycznie przez młodzież, powrócił do gmachu gimnazjum i wieczorem wziął udział w obiedzie, wydanym na cześć Pana Prezydenta przez obywatelski Komitet przyjęcia.
W czasie obiadu wzniósł toast na cześć Dostojnego Gościa imieniem społeczeństwa polskiego, profesor Krukowski, imieniem zaś ludności ukraińskiej serdeczne przemówienie wygłosił wiceburmistrz Kowla, Barczenko. W czasie obiadu orkiestra 50 Pułku Piechoty oraz chóry polski i ukraiński wykonały szereg utworów.
 | |||
| Proponuję posty o podobnej tematyce: |
| WOŁYŃ |
| PAN PREZYDENT MOŚCICKI |
| Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
| ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
| ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
| MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
| INDEKS PAŃSTW |
| KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz