Do Pana
Profesora Dra KAZIMIERZA BARTLA
Prezesa Rady Ministrów
w W a r s z a w i e
Przychylając się do przedstawionej mi prośby o dymisję, zwalniam Pana z urzędu Prezesa Rady Ministrów wraz z całym gabinetem.
Warszawa, dnia 13 kwietnia 1929 r.
Prezydent Rzeczypospolitej: (---) I. Mościcki
Prezes Rady Ministrów (---) K. Bartel
Pisma przyjmujące dymisje otrzymali ponadto Panowie Ministrowie:
Sławoj Felicjan Składkowski – Minister Spraw Wewnętrznych,
August Zaleski – Minister Spraw Zagranicznych,
Marszałek Polski Józef Piłsudski – Minister Spraw Wojskowych,
Dr Tadeusz Grodyński – Podsekretarz Stanu i Kierownik Ministerstwa Skarbu,
Stanisław Car – Minister Sprawiedliwości,
Dr Kazimierz Świtalski – Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego,
Karol Niezabytowski – Minister Rolnictwa,
Inż. Eugenjusz Kwiatkowski – Minister Przemysłu i Handlu,
Inż. Alfons Kühn – Minister Komunikacji,
Inż. Jędrzej Moraczewski – Minister Robót Publicznych,
Dr Stanisław Jurkiewicz – Minister Pracy i Opieki Społecznej,
Dr Witold Staniewicz – Minister Reform Rolnych,
Bogusław Miedziński – Minister Poczt i Telegrafów.
W następnym dniu, chociaż była to niedziela, Pan Prezydent Rzeczypospolitej skierował pismo o treści następującej:
Do Pana Doktora KAZIMIERZA ŚWITALSKIEGO
w W a r s z a w i e
Mianuję Pana Prezesem Rady Ministrów. Równocześnie na wniosek Pański mianuję Panów:
Sławoja Felicjana Składkowskiego – Ministrem Spraw Wewnętrznych,
Augusta Zaleskiego, senatora – Ministrem Spraw Zagranicznych,
Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego – Ministrem Spraw Wojskowych,
Stanisława Cara – Ministrem Sprawiedliwości,
Sławomira Czerwińskiego, Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego – Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego,
Karola Niezabytowskiego, senatora – Ministrem Rolnictwa,
Inż. Eugeniusza Kwiatkowskiego, posła do Sejmu Rzeczypospolitej – Ministrem Przemysłu i Handlu,
Inż. Alfonsa Kühna – Ministrem Komunikacji,
Aleksandra Prystora – Ministrem Pracy i Opieki Społecznej,
Doktora Witolda Staniewicza – Ministrem Reform Rolnych,
Inż. Ignacego Boernera – Ministrem Poczt i Telegrafów,
oraz poruczam kierownictwo Ministerstwa Skarbu – Ignacemu Matuszewskiemu, posłowi nadzwyczajnemu i ministrowi pełnomocnemu przy Królewskim Rządzie Węgierskim.
Warszawa, dnia 14 kwietnia 1929 r.
Prezydent Rzeczypospolitej: (---) I. Mościckiego
Prezes Rady Ministrów: (---) K. Świtalski
Rewolucja personalna to, na pierwszy rzut oka, nie była. Zmiana na stanowisku Premiera była częścią składową misternego planu sprowadzenia Parlamentu do parteru, mówiąc kolokwialnie. Ignacy staje się najpopularniejszym imieniem elity politycznej II Rzeczypospolitej.
 |
| Pan Premier Kazimierz Świtalski |
Proponuję posty o podobnej tematyce:
| Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
| ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
| ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
| MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
| INDEKS PAŃSTW |
| KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz