Socjalisci chcą, by pojedynek stał się zbrodnią ! W Polsce !

 
28-12-04 Literat w pojedynku zabija dyrektora banku

Pod wpływem śmiertelnie zakończonego pojedynku socjaliści zgłosili wniosek, co do skuteczności którego sami nie byli przekonani:

WNIOSEK
Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów w sprawie ustawy o zbrodni pojedynku. (druk 361)

Kultowi pojedynku w chwili obecnej sprzyja niejednolite traktowanie tej zbrodni i pobłażliwość wobec niej ustawodawstwa różnych dzielnic naszego państwa.
Zachodzi tedy konieczność zaostrzenia sankcji karnych oraz podkreślenia, że zabójstwo lub zranienie w pojedynku jest zwykłą zbrodnią, karaną przez prawo.

Podpisani wnoszą: Wysoki Sejm uchwalić raczy załączoną ustawę.

Warszawa, dnia 14 grudnia 1928 r.
Wnioskodawcy:
Dr LIEBERMAN, BETTMAN, PRAGIER, CZAPIŃSKI, KWAPIŃSKI, GRYLOWSKI, DOBROWOLSKI, CIOŁKOSZ, NEHRING, KAŹMIERCZAK, KARPIŃSKI, PAJĄK, STAŃCZYK, NOSAL, NIEDZIAŁKOWSKI, KACZANOWSKI, MATUSZEWSKI, KURYŁOWICZ, A. HAUSNER, KĘPCZYŃSKI, ŁOPACKI, WŁOSIŃSKI, ZERBE, DZIĘGIELEWSKI, SZCZERKOWSKI, REGER, KRONIG, JANIAK, ŻUŁAWSKI, PUŻAK.

USTAWA O ZBRODNI POJEDYNKU
Art. 1. Kto drugiego wyzywa z jakiegokolwiek powodu do walki zbrojnej i kto na takie wyzwanie do walki staje – popełnia zbrodnię pojedynku.

Art. 2. Zbrodnia ta ulega karze ciężkiego więzienia od jednego roku do lat pięciu.
Jeżeli zaś pojedynek wywołał trwałą i nieuleczalną chorobę lub ciężkie kalectwo, albo trwałą niezdolność do pracy zawodowej – należy wymierzyć karę ciężkiego więzienia do lat dziesięciu.
Wreszcie, jeżeli z pojedynku wynika śmierć jednego z walczących należy karać zabójcę ciężkim więzieniem do lat piętnastu.
W każdym razie należy skazać wyzywającego na dłuższą karę, aniżeli innych uczestników tej zbrodni.

Art. 3. Tej samej karze ulega kto jedną lub drugą stronę do pojedynku okazywaniem jej pogardy i zagrożeniem nią, albo też innym sposobem umyślnie podżegał.

Art. 4. Osoby, które stawiły się do walki jako sekundanci po stronie jednego z pojedynkujących się, ulegają karze ciężkiego więzienia do lat dwóch.

Art. 5. Zbrodnia pojedynku staje się bezkarną:
`1) dla wyzywającego, jeśli nie stawi się do walki;
`2) dla obu stron, jeśli wprawdzie do pojedynku stanęły, lecz przed jego rozpoczęciem dobrowolnie od walki odstąpiły;
`3) dla wszystkich innych współwinnych, jeśli gorliwie starali się o dobrowolne odstąpienie od walki, która rzeczywiście do skutki nie doszła.

Art. 6. Skazanie za zbrodnię pojedynku pociąga za sobą w każdym wypadku hańbiące skutki, przewidziane w razie skazania na karę ciężkiego więzienia w kodeksach karnych, które obowiązują w miejscu popełnienia tej zbrodni (…..)

 
Proponuję posty o podobnej tematyce:
PARLAMENT
Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów:
ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY
MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI
ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI
INDEKS PAŃSTW
KALENDARIUM
INDEKS RZECZOWY
jerzy@milek.eu.org

Brak komentarzy: