Warszawa, 28 września 1926 r.
Posiedzenie Senatu.
Sekretarz odczytał pismo prezesa rady ministrów o dymisji gabinetu i o powołaniu nowego.
Izba Wyższa przystąpiła do omawiania prowizorium budżetowego na IV kwartał 1926 r. Senator Tadeusz POPOWSKI (ZLN) oświadcza, że jego klub stoi na zasadniczym stanowisku, jakie przyjął jeszcze w czerwcu i będzie głosował przeciwko prowizorium wniesionym przez Rząd.
Klub Z. L. N. popiera wnioski zmierzające do ograniczenia ogólnych wydatków do 450 milionów zł oraz ograniczenia kredytów miesięcznych do sum, przewidywanych w każdomiesięcznych wpływach.
Senator Maksymilian THUILLE (prezes senatorskiego Klubu Chrześcijańskiej Demokracji) oświadcza, że stronnictwo jego nie żąda ustąpienia tego rządu, chce mu dać czas, aby mógł się wywiązać ze swych obietnic i skorzystał z otrzymanych pełnomocnictw.
Senator Stanisław KASZNICA (Narodowo Chrześcijańskie Stronnictwo Ludowe) stawia wniosek, aby przywrócić art. 3, skreślony przez Sejm, a to w tym celu aby spowodować zebranie się Sejmu i zajęcie stanowiska wobec faktu sprzecznego z Konstytucją, jakim jest mianowanie gabinetu z dwoma ministrami, którym Sejm wyraził nieufność.
Wicemarszałek Senatu Jan WOŹNICKI („Wyzwolenie”) uważa, że stanowisko zajęte przez rząd wobec votum nieufności dla dwóch ministrów jest niezgodne z Konstytucją.
Pogróżki, jakie rząd teraz rzuca, że w razie odmowy votum zaufania rozwiąże sejm, są upokarzające dla Parlamentu. Rząd może sobie potem wyciągać konsekwencje, lecz nie powinien grozić z góry.
Wniosek Endecji o odrzucenie ustawy budżetowej upadł 44 głosami przeciwko 36, przy 7 wstrzymujących się.
Wniosek Endecji o ograniczeniu prowizorium do 450 milionów zł przeszedł 40 głosami przeciwko 37, przy 6 wstrzymujących się.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz