20 kwietnia 1926 r. do dymisji podali się dwaj przedstawiciele Polskiej Partii Socjalistycznej w koalicyjnym rządzie premiera Aleksandra SKRZYŃSKIEGO – minister pracy i opieki społecznej Bronisław ZIEMIĘCKI oraz minister robót publicznych Norbert BARLICKI. Przyczyną dymisji był protest przeciwko planowi ratowania budżetu kosztem ograniczenia pakietu socjalnego, przedstawionemu przez ministra skarbu Jerzego ZDZIECHOWSKIEGO (Endecja).
Wystąpienie socjalistów z rządu oznaczało bliski upadek reszty gabinetu, co nastąpiło ostatecznie 5 maja 1926 r., gdy do kilkudniowego przewodniczenia Radzie Ministrów zdecydował się Wincenty WITOS.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz