Przemysł cukrowniczy to była w Polsce międzywojennej potęga. Mniejsza oczywiście niż Polskie Koleje Państwowe lub śląski kompleks górniczo - hutniczy, ale zawsze potęga. Niekoronowanym królem polskiego cukru był Wielkopolanin Józef Żychliński, jeden z najbogatszych obywateli II Rzeczypospolitej - taki przedwojenny Jan Kulczyk. A sztandarowymi instytucjami podporządkowanymi "Królowi Cukru" był Bank Cukrownictwa w Poznaniu oraz Polski Przemysł Cukrowy - kartel, holding - władza cukrownictwa. Dla przykładu podaję składy władz naczelnych instytucji cukrowniczych - nazwiska się powtarzają.
Rada Naczelna Polskiego Przemysłu Cukrowniczego
Warszawa, Mazowiecka 13
Prezes Józef ŻYCHLIŃSKI
Członkowie: Czesław Krzymuski, Leopold Levy, Zygmunt Kittel (dyrektor Cukrowni w Żninie), Ludwik Pannenko, Edward Natanson (bankier, prezes Warszawskiego Towarzystwa Fabryk Cukru S.A.), Ernest Habicht (były poseł polski w Wiedniu).
Związek Zawodowy Cukrowni b. Królestwa Polskiego
Prezes: senator Jan Zagleniczny;
Wiceprezesi: Leon Nowakowski, Ludwik Pannenko.
Związek Zachodnio – Polskiego Przemysłu Cukrowniczego w Poznaniu
Prezes: Józef ŻYCHLIŃSKI
Spółka Handlowa Cukrowni Związkowych „SHC” Warszawa,
Prezes: Jan Zagleniczny
Wiceprezesi: Leon Nowakowski, Ludwik Pannenko.
| Proponuję posty o podobnej tematyce: |
| HANDEL ZAGRANICZNY |
| POZNAŃ I WIELKOPOLSKA |
| KARTELE I SYNDYKATY |
| Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów: |
| ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY |
| ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI |
| MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI |
| INDEKS PAŃSTW |
| KALENDARIUM |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz