Polsko - niemieckie porozumienie majątkowe

Czwartek, 31 października

Ministerstwo Spraw Zagranicznych komunikuje:

      W toku obrad w Paryżu w łonie komisji Działu IX planu YOUNGA (likwidacja przeszłości dyskutowana była w ostatnich tygodniach kwestia zaleceń, zawartych w tym planie, dotyczących wzajemnego zrzeczenia się pretensji finansowych polsko – niemieckich oraz zaprzestania likwidacji mienia niemieckiego w Polsce.
Wobec trudności, jakie powstały w Paryżu przy traktowaniu powyższych zagadnień, oba rządy postanowiły w drodze bezpośrednich rokowań dyplomatycznych dążyć do załatwienia tych spraw.
      Rokowania powyższe doprowadziły w dniu 31 października do podpisania porozumienia. Z polskiej strony zostało ono podpisane przez Pana Ministra Augusta ZALESKIEGO, a ze strony niemieckiej przez posła Rzeszy w Warszawie Ulricha RAUSCHERA.
      Na skutek powyższego porozumienia rząd niemiecki zrzekł się definitywnie wszelkich pretensji tak Rzeszy, jak i jej obywateli w stosunku do Polski. Równocześnie Rząd Polski, stosując się do zaleceń planu Younga, zrezygnował z dochodzenia swoich roszczeń finansowych zarówno Państwa, jak i obywateli – w stosunku do Rzeszy, oraz zgodził się na zaprzestanie dalszej likwidacji mienia niemieckiego.
      Oba rządy postanowiły przystąpić niezwłocznie do rokowań w sprawie zwinięcia Mieszanego Trybunału Rozjemczego polsko – niemieckiego w Paryżu.
Ponadto oba rządy zgodnie postanowiły załatwić jednocześnie szereg dalszych spraw, dotychczas nieuregulowanych:

  1. w kwestii spornego obywatelstwa (zawisłej przed Radą Ligi Narodów, w myśl decyzji z 15 czerwca 1929 r.) oba rządy uzgodniły dalszy tryb postępowania, który zapewnia polubowne załatwienie tej sprawy.
  2. Rząd Polski ze swej strony zawiadomił rząd Rzeszy, iż postanowił nie korzystać, jak dotychczas, z przysługującego mu prawa odkupu w odniesieniu do osad rentowych, w wypadkach dziedziczenia przez spadkobierców pierwszego i drugiego stopnia, o ile nie byli oni karani.
  3. Sporna sprawa odstąpienia rent BAUERNBANKOWI w Gdańsku (Deutsche Bauernbank für Westpreussen) przez rząd niemiecki została również załatwiona, przy czym rząd Rzeszy przejął na siebie wszelkie ewentualne pretensje tego Banku.

Powyższe porozumienie kładzie kres wzajemnym roszczeniom finansowym oraz licznym procesom, ciągnącym się od szeregu lat.
Osiągnięty wynik rokowań przyczyni się do dalszej normalizacji i rozwoju stosunków między obu państwami.

Porozumienie to zawarte zostało w ustawie z dnia 17 marca 1931 r. w sprawie ratyfikacji: a) porozumienia polsko-niemieckiego, podpisanego w Warszawie dnia 31 października 1929 r. wraz z protokółem końcowym ad art. II porozumienia, b) umów, podpisanych przez Polskę w Hadze dnia 20 stycznia 1930 r., c) umów z Francją, Wielką Brytanją i Włochami w sprawie uregulowania przez Polskę długu, powstałego z okupacji terytorjów plebiscytowych, oraz d) układów, podpisanych w Paryżu dnia 28 kwietnia 1930 r., w sprawie zobowiązań Węgier, wynikających z traktatu w Trianon. (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr 32, poz. 229) oraz w Rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 lutego 1932 r. o wykonaniu porozumienia polsko-niemieckiego, podpisanego w Warszawie dnia 31 października 1929 r. (Dz. U. R. P z 1932 r. Nr 13, poz. 82).

Brak komentarzy: