Na wolne etaty na P.K.P. tłumy waliły

Poniedziałek, 16 grudnia


UWAGA ! Notatka jest super nudna i pokrętnie napisana, lecz na końcu umieściłem perełkę - „Przyrzeczenie służbowe” z 1929 roku pracownika PKP !


     W pismach codziennych ukazała się ostatnio notatka stwierdzająca, iż na kolejach polskich w chwili obecnej jest 18.000 wolnych etatów. Ministerstwo Komunikacji podaje do wiadomości, że notatka ta jest z gruntu fałszywa i wprowadzić może w błąd tak pracowników kolejowych, jak i też setki ludzi, którzy na jej podstawie będą się starali uzyskać posady w kolejnictwie i zarzucą podaniami o przyjęcie do pracy dyrekcje kolejowe i Ministerstwo.
      Budżet Ministerstwa Komunikacji na rok 1929/30 przewiduje ogółem 83.353 etaty, z czego obsadzonych jest 74.561, zaś wolnych pozostaje 8.792. poza tym budżet przewiduje 92.457 stanowisk dla pracowników nieetatowych, z czego zajętych jest 86.424, wobec czego pozostaje wolnych 6.033, razem więc stanowisk nieobsadzonych pozostaje 14.825.
      Od tej sumy odjęć należy 9.550 pracowników czasowych, którzy obciążają etaty wolne i którzy nie uzyskali dotychczas tych etatów z powodu braku odpowiednich kwalifikacji. Ta kategoria pracowników uzyskuje etaty automatycznie z chwilą nabycia przepisanych i koniecznych kwalifikacji. W ten sposób ilość etatów wolnych obliczać należy na 5.275. Ta dość znaczna ilość wolnych etatów tłumaczy się tym, że nieetatowi pracownicy kolejowi uchylali się od uzyskania etatów do czasu wejścia w życie nowej pragmatyki kolejowej, gdyż stara pragmatyka zawierała korzystniejsze postanowienia emerytalne dla pracowników nieetatowych. Sytuacja ta uległa radykalnej zmianie z chwilą wejścia w życie nowej pragmatyki, która stawia w korzystniejszej sytuacji pracowników etatowych, wobec czego pracownicy nieetatowi masowo usiłują uzyskać etat.
      Ministerstwo Komunikacji, w trosce o jak najszybsze ustalenie możliwie największej ilości pracowników, wydało z końcem listopada do wszystkich dyrekcji okręgowych okólnik w sprawie etatowania pracowników kolejowych. W okólniku tym Ministerstwo poleca etatować pracowników nieetatowych stałych, którzy posiadają wszelkie przepisane warunki i pracują na stanowiskach, przewidzianych dla pracowników etatowych, awansować pracowników etatowych do wyższych grup uposażenia, co umożliwi opróżnienie odpowiedniej liczby miejsc w niższych grupach uposażenia, dostępnych dla przeprowadzenia przyjęcia na etaty, i wreszcie poleca ustalać pracowników czasowych, zajętych na stanowiskach stałych i posiadających wszelkie wymagane kwalifikacje.
      Ponadto Ministerstwo Komunikacji poleca dyrekcjom skierowanie baczniejszej uwagi na szkolenie pracowników czasowych, zajętych na stanowiskach stałych, aby umożliwić im składanie przepisanych egzaminów, pracowników zaś nieetatowych wzywać z urzędu do składania tych egzaminów.
      Okólnik Ministerstwa idzie w kierunku jak najbardziej intensywnego zmniejszenia liczny pracowników czasowych, co umożliwi etatowanie i ustalenie tych pracowników, którzy posiadają ku temu wszelkie warunki. Poszczególne dyrekcje kolejowe wydały już odpowiednie zarządzenia idące po linii okólnika Ministerstwa, tak, że w najbliższym terminie awansowania, to jest z dniem 1 stycznia 1930 r., duża ilość wolnych etatów zostanie obsadzona.
      Wreszcie należy podkreślić, że na kolejach polskich w chwili obecnej absolutnie nie ma wolnych posad.

      W ząb tego nie rozumiem. Chyba dziennikarze tych 18.000 wolnych miejsc z palca nie wyssali. Najpierw w super zagmatwany sposób (nagroda miesiąca) tłumaczy się Ministerstwo, że wolnych miejsc jest tylko 14 tysięcy z ogonem, a potem nagle podsumowuje – odwalcie się od nas, na kolei nie ma wolnych posad.

     Pragmatykę kolejową, o której mowa w notatce, zawierało Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 lipca 1929 r. o stosunku służbowym pracowników przedsiębiorstwa „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. R. P. Nr 57, poz. 447) nie było to rozporządzenie małe – liczyło 140 paragrafów oraz dwa załączniki. Weszło ono w życie z dniem 1 września 1929 roku.

Nie mogę się oprzeć pokusie podania treści „Przyrzeczenia służbowego” składanego przez każdego etatowego pracownika PKP


PRZYRZECZENIE SŁUŻBOWE

      Przyrzekam, że Rzeczypospolitej Polskiej wiernie służyć będę, że dobro publiczne, według najlepszego rozumienia, zawsze mieć będę na uwadze, że przepisów prawa i postanowień rządowych i przedsiębiorstwa P.K.P. ściśle przestrzegać będę, że obowiązki mego stanowiska spełniać będę gorliwie i sumiennie, że przyczyniać się będę ze wszystkich sił do zapewnienia bezpieczeństwa i sprawności ruchu kolejowego, że polecenia służbowe zwierzchników dokładnie wykonywać będę i że tajemnicy urzędowej, szczególnie w sprawach dotyczących ruchu kolejowego na wypadek wojny, wiernie dochowam.

 
PRZYRZECZENIE
członka kompletu orzekającego Komisji Dyscyplinarnej

      W obliczu Boga i swego sumienia przyrzekam w niniejszej sprawie dyscyplinarnej wydać sąd bezstronny, zgodny z mojem najlepszem przekonaniem i doświadczeniem, a przebieg narad zachować w tajemnicy.

I jeszcze przepis o przyrzeczeniu:
§ 9. Przy objęciu służby pracownik składa przed władzą służbową (§ 19) przyrzeczenie służbowe według roty, ustalonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Złożenie przyrzeczenia stwierdza się podpisami składającego i odbierającego przyrzeczenie.
      Odmowa złożenia przyrzeczenia powoduje unieważnienie mianowania (zaliczenia).

 

Proponuję posty o podobnej tematyce:
BEZROBOCIE
POLSKIE KOLEJE PAŃSTWOWE 1929
Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów:
ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY
ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI
MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI
INDEKS PAŃSTW
KALENDARIUM

Brak komentarzy: