Mieć ogiera "bez papierów" kosztowało

U S T A W A

z dnia 23 marca 1929 r. o opłatach od ogierów, nieposiadających świadectw uznania 
(Dz. U. R. P. Nr 24, poz. 247).

Art. 1. Ustanawia się opłatę na rzecz Państwa od ogierów, nieposiadających świadectw uznania, przewidzianych w przepisach obowiązujących o nadzorze państwowym nad ogierami.
Opłata pobierana będzie od roku kalendarzowego 1931 włącznie.

Art. 2. Wysokość opłaty od jednego ogiera wynosi 50 złotych za każdy rok kalendarzowy.
Do uiszczenia opłaty zobowiązany jest posiadacz ogiera.
Opłata winna być wniesiona najpóźniej do dnia kwietnia każdego roku do zarządu właściwej gminy (art. 5)

Art. 3. Zarządy właściwych gmin (art. 5) prowadzić będą spisy ogierów, podlegających opłacie, oraz pobierać te opłaty. Za czynności te właściwe gminy otrzymywać będą 25% pobranych opłat.

Art. 4. Od opłaty wolne są:
a) ogiery, stanowiące własność Państwa, oraz
b) ogiery, które nie ukończyły 3 lat, licząc od dnia stycznia roku urodzenia konia.
Od opłaty wolne są również ogiery, biorące udział w wyścigach, konkursach i innych próbach koni, z wyjątkiem wystaw i pokazów, pod warunkiem,że ich posiadacze mają poświadczenie, stwierdzające uczestnictwo ogierów w tych próbach.
Poświadczenie wydawać będzie Ministerstwo Rolnictwa.

Art. 5. Posiadacze ogierów, podlegających opłacie, winni ogiery te zgłaszać każdego roku, najpóźniej do dnia 1 lutego, według stanu z dnia 1 stycznia danego roku, w zarządzie gminy właściwej dla miejsca, w którem ogier stale się znajduje.

Art. 6. Winni naruszenia postanowień art. 5 ustawy niniejszej ulegną karze do 100 złotych lub karze zastępczej aresztu do 3 dni.
Orzecznictwo w sprawach wykroczeń, określonych w artykule niniejszym, należy do władz administracyjnych.

Art. 7. Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Rolnictwa.

Art. 8. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje na całym obszarze Państwa.

Prezydent Rzeczypospolitej: I. Mościcki
Prezes Rady Ministrów: K. Bartel
Minister Rolnictwa: E. Niezabytowski

Zwracam uwagę na wysokość kary, równej podwójnej opłacie rocznej. Koń, a raczej ogier, by się uśmiał. Ponadto 33,33 zł za dniówkę, to chyba spory przelicznik. W ogóle przepisy końskie to w II Rzeczypospolitej rzeczą poważną była. Odsyłam do mojego blogu, a konkretnie przepisach o stanowieniu klaczy

Ten to chyba miał papiery





Proponuję posty o podobnej tematyce:
 
Ponadto polecam korzystanie ze stale uzupełnianych indeksów:
ALFABETYCZNY INDEKS OSOBOWY
ALFABETYCZNY INDEKS MIEJSCOWOŚCI
MIEJSCOWOŚCI – UKŁAD WOJEWÓDZKI
INDEKS PAŃSTW
KALENDARIUM

Brak komentarzy: